- Dzisiejsza Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego zachęca nas do modlitwy i troski o osiągnięcie celu ostatecznego człowieka – nieba.
- Dzisiaj przypada święto św. Andrzeja Boboli, prezbitera i męczennika, patrona Polski.
- We wtorek po Mszy świętej wieczornej modlitwa Słowem Bożym.
- W środę z racji 19. dnia miesiąca nabożeństwo saletyńskie o godz. 17.30, następnie Msza święta, a po niej Katecheza dla dorosłych na temat: „Czy wiara w objawienia prywatne jest konieczna do zbawienia?”
- Od czwartku przeżywać będziemy w naszej parafii doroczne Dni Nadziei przed uroczystością Zesłania Ducha Świętego. W czwartek o godz. 18.00 zapraszamy na Mszę Świętą Prymicyjną, którą odprawią Neoprezbiterzy Misjonarzy Saletynów, wyświęceni wczoraj w sanktuarium w Dębowcu. Po Mszy świętej katecheza okolicznościowa. W piątek po Mszy świętej o godz. 18.00 modlitwa śpiewem Akatystu do Ducha Świętego. Natomiast w sobotę od godz. 18.00 czuwanie aż do północy. Zapraszamy wszystkich Parafian, a szczególnie przedstawicieli wspólnot i grup parafialnych. Szczegółowy program znajduje się na plakatach i stronie internetowej parafii.
- W sobotę 22 maja po Mszy świętej o godz. 7.00 nabożeństwo ku czci św. Jana Pawła II.
- W zwyczaju naszej parafii trzecia niedziela miesiąca związana była ze zbiórką środków na rzecz Caritas. Pandemia i troska o bezpieczeństwo osób kwestujących i darczyńców wymusiła zmianę prowadzenia zbiórki. W tej sytuacji osoby pragnące wesprzeć dzieła charytatywne prosimy o składanie ofiar na konto bankowe parafii z dopiskiem „działalność charytatywna” lub do skarbony Caritas. Za zrozumienie i wszelkie wsparcie składamy podziękowania.
Sługa Boży Kardynał Stefan Wyszyński (c.d)
Msza święta prymicyjna
5 sierpnia 1924 roku Stefan Wyszyński odprawił prymicyjną Mszę św. przed Cudownym Obrazem Matki Bożej na Jasnej Górze. „Z pierwszą Mszą świętą pojechałem na Jasną Górę i tam ją odprawiłem w dniu Matki Bożej Śnieżnej, 5 sierpnia 1924 roku. Pojechałem na Jasną Górę, aby mieć Matkę, aby stanęła przy każdej mojej M szy świętej, jak stanęła przy Chrystusie na Kalwarii. Prawdziwą męką była moja pierwsza Msza święta … Dlaczego przyjechałem z prymicją na Jasną Górę, a raczej – dlaczego przywiozła mnie na Jasną Górę moja siostra? Zapewne dlatego, że wychowaliśmy się w naszej rodzinie domowej w głębokiej czci do Matki Bożej. Moja matka odwiedzała Wilno, Ostrą Bramę, a mój ojciec – Jasną Górę. Później toczyli nieraz serdeczne spory na temat skuteczności przyczyny „Tej, co jasnej broni Częstochowy i w Ostrej świeci Bramie”. Urodziłem się w domu rodzinnym pod obrazem Matki Bożej Częstochowskiej, i to w sobotę, żeby we wszystkich planach Bożych był ład i porządek. Całe moje życie tak wyglądało. Po święceniach kapłańskich w kaplicy Matki Bożej w katedrze włocławskiej uważałem za rzecz najbardziej właściwą przybyć na Jasną Górę, choć sił brakowało. Tak zaczęły się moje drogi.”
Studia specjalistyczne
W latach 1925-1929 podjął studia w zakresie prawa kanonicznego i nauk społeczno-ekonomicznych na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Podczas studiów pracował jako wicedyrektor konwiktu księży studentów oraz prowadził duszpasterstwo wśród akademików w Stowarzyszeniu Młodzieży Akademickiej „Odrodzenie”oraz w „Bratniaku”. W tym czasie spotkał się z księdzem Władysławem Korniłowiczem, który stał się jego duchowym ojcem. Ten kontakt zaważył na duchowości kapłańskiej przyszłego Prymasa Polski. „Nosiłem się z zamiarem wstąpienia do zakonu paulinów i poświęcenia się pracy wśród pielgrzymów. Ojciec Korniłowicz, mój kierownik duchowy, oświadczył mi, że to nie jest moja droga. Ale nie przestałem myśleć, że życie moje musi jednak iść drogą maryjną, jakkolwiek by płynęło.”
W latach 1929-1930 odbył podróż naukową do Austrii, Włoch, Francji, Belgii, Holandii i Niemiec. Przedmiotem jego zainteresowań były problemy związków zawodowych, organizacje katolickiej młodzieży robotniczej, a przede wszystkim doktryny i ruchy społeczne. Owocem tej podróży była publikacja „Główne typy Akcji Katolickiej za granicą” (Lublin 1931). W 1930 roku obronił pracę doktorską na temat „Prawa Kościoła do szkoły”, i pełnił funkcję wikariusza w Przedczu Kujawskim.
Praca duszpasterska
W 1931 roku pełnił funkcję wikariusza w katedrze Włocławskiej. Był sekretarzem Liceum im. Piusa X. Prowadził wykłady z ekonomii społecznej w Seminarium Duchownym we Włocławku. W latach 1931-1932 prowadził Chrześcijański Uniwersytet Robotniczy, był dyrektorem Diecezjalnych Dzieł Misyjnych. „…Przed wojną istniały tzw. CHUR-y – Chrześcijańskie Uniwersytety Robotnicze … Nie zajmowałem się na terenie Chrześcijańskich Związków Zawodowych sprawami ściśle związkowymi. Zajmowałem się oświatą robotniczą. Jednakże jako wykładowca nauk społecznych w Seminarium Duchownym we Włocławku prowadziłem młodzież, najstarszy rocznik seminaryjny, na zebrania Chrześcijańskich Uniwersytetów Robotniczych, aby oswoić młodzież duchowną z działalnością związkową i ze światem pracy. Prowadziliśmy dział interwencji ekonomicznej, obok pracy oświatowej i kulturalnej, jak również dział osiedli robotniczych, które wtedy powstawały. Nazbierałem dużo doświadczenia. Jakkolwiek nie prowadziłem strajków, żywo się nimi interesowałem. Na terenie Włocławka – miasto niewielkie, ale fabryczne – istniały najrozmaitsze organizacje związkowe. Oprócz chrześcijańskich i klasowych były tzw. niezależne, wolne, enperowskie i rolne, opierające się o Zjednoczenie Ludowe „Piast” i „Wyzwolenie”. Chociaż związków zawodowych nie było wiele, to jednak umiejętna współpraca doprowadziła do tego, że – różniące się niekiedy – ostatecznie zawsze dochodziły do zgody, na czym najbardziej zyskiwali wszyscy robotnicy.” „Prowadziłem we Włocławku przy Chrześcijańskich Związkach Zawodowych Uniwersytet Robotniczy. Stworzyłem wtedy sekcję młodych. Było w niej jakieś trzydzieści osób, z dziesięć dziewcząt, reszta chłopcy w wieku 20 – 22 lat. Powiedziałem im wtedy: Słuchacie różnych odczytów oderwanych tematycznie, spróbujemy stworzyć całość. Zacząłem im wykładać w pewnej oprawie historycznej encyklikę „Rerum novarum”. C.d.n.