- Rozpoczęliśmy adwentowe rekolekcje parafialne. Serdecznie witamy O. Ireneusza Byczkiewicza, proboszcza parafii OO. Redemptorystów w Krakowie, który głosi nauki rekolekcyjne dzisiaj podczas wszystkich Mszy świętych, a w dni powszednie o godz. 6.30, 17.00 i 18.00. W środę 18.12. będzie dodatkowa Msza święta dla chorych i starszych o godz. 9.00. We wtorek i środę zbierana będzie składka na potrzeby rekolekcyjne.
- W czasie rekolekcji spowiedź święta w kościele od godz. 6.30 oraz od 17.15. Przerwa w spowiedzi podczas nauk rekolekcyjnych. Adoracja Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie od godz. 17.30 do 18.00.
- We wtorek, 17. grudnia, zapraszamy na warsztaty robienia stroików w dwóch turach: o godz. 16.00 i 18.00, w świetlicy. Koszt warsztatów: 10 zł za jeden stroik (cena za materiały). Zapisy w zakrystii.
- W czwartek z racji 19. dnia miesiąca Czuwanie Saletyńskie. Adoracja wynagradzająca o godz. 17.30, następnie Msza święta, a po niej nabożeństwo pokutne.
- Spotkanie Rady Parafialnej w piątek 20 grudnia o godz. 19.00.
- W zakrystii oraz przy wyjściu z kościoła można nabyć opłatki i świecę, którą zapalimy na Wieczerzy Wigilijnej
- Seniorów i Osoby samotne zapraszamy na parafialne spotkanie wigilijne w poniedziałek 23 grudnia o godz. 15.30 w Sali pod kaplicą. Szczegóły na plakacie i ulotkach, które prosimy zabrać i zaprosić sąsiadów czy znajomych.
- Dzisiaj parafialny Caritas zbiera ofiary dla najbardziej potrzebujących Parafian. Zwracamy się także z prośbą o składanie do Caritasu albo do zakrystii produktów żywnościowych i chemicznych, które będą przeznaczone dla potrzebujących w formie paczek świątecznych.
- Zgodnie z zapowiedzią w dzisiejszą niedzielę Harcerze z Podgórskiej Drużyny będą rozprowadzać „pierniczki świąteczne”. Zebrane środki chcą przeznaczyć na dofinansowanie wyjazdu na ferie.
Eucharystyczne refleksje (1)
Skąd wzięła się i czym jest Eucharystia?
Eucharystia, czyli Wieczerza Pańska została ustanowiona przez samego Zbawiciela i jest zarazem i nierozdzielnie: – ofiarą, która utrwala ofiarę krzyża; – pamiątką śmierci i zmartwychwstania Pana mówiącego: „Czyńcie to na moją pamiątkę” (Łk 22,19); – świętą ucztą, w czasie której lud Boży przez przyjęcie Ciała i Krwi Pańskiej uczestniczy w dobrach ofiary paschalnej i wznawia nowe przymierze raz zawarte z ludźmi przez Boga w krwi Chrystusowej. Sprawowanie Eucharystii dokonujące się we Mszy św. jest czynnością nie tylko Chrystusa, lecz także Kościoła. W niej bowiem Chrystus, utrwalając przez wieki w sposób bezkrwawy dokonaną na krzyżu ofiarę, poprzez posługę kapłanów ofiaruje się Ojcu na zbawienie świata. Św. Jan Chryzostom uczy, że zgromadzenie eucharystyczne jest ciałem Chrystusa, tak iż ten, kto nie przychodzi na zgromadzenie, pomniejsza to ciało. W czasach prześladowań uczestniczenie w zgromadzeniu niedzielnym jest cechą rozpoznawczą chrześcijan i dowodem wiary, za którą ponoszą śmierć.
Jakie są formy obecności Chrystusa w liturgii? – w słowie Bożym; – pod postacią chleba i wina; – w osobie kapłana; – w znakach liturgicznych; – w samym zgromadzeniu ( w śpiewie, modlitwie, wierze ludu Bożego).
Zgromadzenie i bezpośrednie przygotowanie wiernych do celebracji
Sprawowanie Mszy świętej, „jako czynność Chrystusa i zorganizowanego hierarchicznie ludu Bożego” (OWMR 16) odbywa się w określonym miejscu i czasie. Rozpoczęcie tej czynności powinno być poprzedzone przez zgromadzenie się wiernych, którzy mają w niej uczestniczyć. Podstawowym wymogiem powinna być punktualność przybycia uczestników. Spóźnienie się na koncert lub sztukę teatralną byłoby uznane za oznakę braku kultury i dobrego wychowania. Osoby przychodzące późno zastają zwykle zamknięte drzwi sali koncertowej lub teatru. Nasze kościoły nie są zamykane w momencie rozpoczęcia Mszy świętej. A jednak brak punktualności ze strony wiernych jest powszechny i dotkliwy. To nie tylko znak braku kultury, ale i lekceważenia integralności Mszy świętej (stanowi ona niepodzielną jedność od śpiewu na wejście do słów rozesłania: „Idźcie w pokoju Chrystusa”) oraz braku szacunku dla Chrystusa obecnego w gronie uczniów zebranych w Jego imię (por. Mt 18,20), braku szacunku dla tych, którzy przybyli na Mszę świętą punktualnie i mają prawo do tego, aby spóźniający się nie zakłócali ich skupienia i uczestnictwa.
Potrzeba wspólnoty
Przed rozpoczęciem Mszy świętej musi więc nastąpić „zejście się razem”, w jednym miejscu, owo „convenire in unum”, tak charakterystyczne dla zgromadzeń chrześcijan pierwotnej wspólnoty w Jerozolimie, o której mówią Dzieje Apostolskie. Na oznaczenie spoistości i harmonii tych zgromadzeń autor używa dwóch greckich wyrażeń: „homothymadón” (od „thymós” – „duch” – wyrażenie to znaczy: „jednomyślnie”) i „epi tó autó” – „razem” (por. Dz 1,14.15; 2,44.46; 4,24; 5,12). Ci, którzy przychodzą na Mszę świętą, winni być zebrani razem, w tym samym miejscu, a więc we wnętrzu kościoła; nie na placu przykościelnym (chyba, że jest to podyktowane koniecznością, np. brakiem miejsca w kościele), nie w drzwiach kościoła, nie w pomieszczeniach przylegających, z których nie można dostrzec ołtarza ani słyszeć słów modlitw i czytań… Zgromadzenie się wiernych winno wynikać z wiary w wieloraką obecność Chrystusa w liturgii Mszalnej (por. OWMR 27), z poczucia więzi z wszystkimi wierzącymi, ze świadomości celu, w jakim się gromadzą. Najstarsze relacje o sprawowaniu Eucharystii podkreślają ten fakt gromadzenia się wiernych jako oczywisty (por. 1 Kor 11,18: […] schodzicie się razem jako Kościół; w.20: gdy się zbieracie, nie ma u was spożywania wieczerzy Pańskiej; w. 33: […] gdy się zbieracie, by spożywać wieczerzę, poczekajcie jedni na drugich; w. 34: […] abyście się nie zbierali ku potępieniu waszemu; w. 17: […] nie pochwalam was i za to, że schodzicie się razem nie na lepsze, ale ku gorszemu; Dz 20,7: W pierwszym dniu po szabacie /…/ zebraliśmy się na łamanie chleba… Św. Justyn (+ ok.165) tak rozpoczyna swój opis niedzielnej Eucharystii podany w I Apologii: „W dniu zwanym dniem słońca schodzą się wszyscy z miast i wiosek na wspólną uroczystość” (rozdział 67).
Dlaczego przychodzić do kościoła przed Mszą świętą?
Z duszpasterskiego punktu widzenia jest rzeczą bardzo pożądaną, aby wierni gromadzili się na Mszę świętą kilkanaście minut przed jej rozpoczęciem; by prezbiter, który ma przewodniczyć liturgii albo ktoś inny (np. organista lub odpowiedni kantor) mógł ich przygotować do uczestnictwa przez podanie niezbędnych wskazań, przećwiczenie śpiewów, aklamacji, refrenu psalmu responsoryjnego itp. Takie przygotowanie liturgii przed jej sprawowaniem jest bardzo zalecone w OWMR 352: „Wobec rozległych możliwości w dziedzinie doboru różnych części Mszy jest nieodzowne, aby diakon, lektorzy, psałterzysta, kantor, komentator i chór przed rozpoczęciem liturgii dokładnie wiedzieli, jakie teksty maje wykonać. Nie powinny się zdarzać sytuacje nie przewidziane. Harmonijne ułożenie i sprawowanie obrzędów bardzo ułatwia duchowy udział wiernych w Eucharystii” . To bezpośrednie przygotowanie liturgii nie wyklucza oczywiście przygotowania dalszego, które może i powinno się odbyć wcześniej, w dniach poprzedzających, niedzielną lub świąteczną celebrację.
Opracował: Ks. Zbigniew Pałys MS
proboszcz