OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
XXX NIEDZIELA ZWYKŁA – 28.10.2018
1. W naszej wspólnocie parafialnej witamy Brata zakonnego Marka Jałowca, saletyna, który przybył do nas z Warszawy i będzie pełnił posługę kościelnego. Bratu Markowi życzymy błogosławieństwa Bożego w nowej posłudze.
2. W środę 31 października zapraszamy na wyjątkowy wigilijny „Wieczór ze Świętymi”, który rozpocznie się Mszą świętą o godzinie 18:00, następnie Nieszpory, a po nich modlitwa uwielbienia. „Wieczór ze Świętymi” jest zainspirowany nowopowstałą, kolejną już płytą naszego pana organisty Michała Niemca. Album pt. NIEZIEMSCY to zbiór śpiewanych nowych modlitw do różnych Świętych. W czwartek 1 listopada oraz za tydzień w niedzielę po każdej Mszy świętej będzie można nabyć nową płytę w cenie 20zł. Serdecznie polecamy.
3. W czwartek 1 listopada Uroczystość Wszystkich Świętych. Msze święte będą odprawione według porządku niedzielnego.
4. W piątek 2 listopada Dzień Zaduszny – wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych. Msze święte o godz. 7.00, 9.00 i 18.00.
5. Od 1 do 8 listopada można uzyskać odpust zupełny, który ofiarujemy wyłącznie za zmarłych, spełniając następujące warunki: 1 i 2 listopada nawiedzić kościół lub kaplicę, w pozostałe dni cmentarz, być w stanie łaski uświęcającej, przyjąć Komunię Świętą. W czasie nawiedzania świątyni należy odmówić modlitwę Ojcze nasz, Wierzę i dowolną modlitwę według intencji Ojca świętego. Przy nawiedzeniu cmentarza, przynajmniej w myśli pomodlić się za zmarłych.
6. Przy wyjściu z kościoła są wyłożone kartki wypominkowe na listopad i kolejny rok. Wypełnione czytelnie imionami naszych bliskich zmarłych kartki można składać w zakrystii bądź w kancelarii parafialnej. Za zmarłych będziemy modlić się w następujący sposób:
wypominki listopadowe: codziennie o godz. 17.30 nabożeństwo za zmarłych
wypominki roczne: w każdą niedzielę o godz. 10.10 modlitwa za zmarłych oraz 20 dnia każdego miesiąca Msza św. o godz. 7.00 lub 18.00.
7. W tym tygodniu przypada pierwszy czwartek, piątek i sobota miesiąca. W piątek nabożeństwo do Serca Pana Jezusa po Mszy św. o godz. 7.00. Od godz. 16.30 okazja do spowiedzi. O godz. 17.30 modlitwa wypominkowa przed Najświętszym Sakramentem połączona z Koronką do Miłosierdzia Bożego. W sobotę nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi po Mszy św. o godz. 7.00.
8. Dzisiaj zbiórka na potrzeby inwestycyjne parafii przeniesiona z drugiej niedzieli miesiąca. Składamy gorące podziękowania za ofiary złożone w miesiącu wrześniu. Kwota zebrana w kościele i przekazana na konto bankowe parafii wyniosła 7180 zł. Bóg zapłać wszystkim Ofiarodawcom.
Godnie przyjmować Ciało Chrystusa (cz. I)
Co rozumieć przez godne przyjmowanie Komunii świętej?
W ostatnim numerze Gościa Niedzielnego szczególnie zainteresował mnie artykuł traktujący o godnym przyjmowaniu Komunii świętej, do którego odsyła okładka Tygodnika. Ponieważ od dłuższego czasu nosiłem się z zamiarem poruszenia kilku praktycznych kwestii dotyczących tego tematu w naszej parafii, uznałem, że artykuł jest doskonałą inspiracją, tym bardziej że kilka miesięcy temu omawialiśmy Obrzędy wstępne Mszy świętej(OWMR). Obrzędy przyjmowania Komunii świętej to ważne zagadnienie, gdyż od lat toczą się dyskusje, niekiedy spory o to czy należy to robić na stojąco czy klęcząco, do ust czy na rękę, czy może być hostia bezglutenowa czy nie? Aby odpowiedzieć na te i wiele innych zagadnień szczegółowych trzeba poznać fakty wynikające z nauczania Nauczycielskiego Urzędu Kościoła, aby nie kierować się emocjami i osobistymi (często pobożniejszymi) przekonaniami.
Postawa wewnętrzna
Pierwszym i najważniejszym warunkiem godnego przyjęcia Jezusa Eucharystycznego jest stan łaski uświęcającej. A zatem niech nikt, kto znajduje się w stanie grzechu ciężkiego, nie przyjmuje Ciała Pańskiego bez uprzedniego odbycia rzetelnej spowiedzi sakramentalnej (por. Redemptionis Sacramentum, 81). Od strony ludzkiej w przyjmowaniu Komunii świętej najistotniejsza jest bowiem wewnętrzna dyspozycja człowieka. Każdy z nas powinien podchodzić do ołtarza z sercem wolnym od grzechu ciężkiego, wypełnionym wiarą, miłością i pragnieniem całkowitego zjednoczenia się ze Zbawicielem. Ważne jest, aby nie zapominać o realnej obecności Jezusa Chrystusa pod postaciami chleba i wina. Komunia Święta jest owocem celebracji Mszy świętej. W niej z woli Chrystusa, za pomocą znaków chleba i wina, uobecnia się w sposób bezkrwawy Jego ofiara krzyżowa, dopełniona chwalebnym zmartwychwstaniem. Owocem celebracji eucharystycznej jest Komunia święta. Zmartwychwstały Chrystus, podobnie jak w Wieczerniku, daje uczestnikom celebracji mszalnej do spożywania swoje uwielbione Ciało i Krew, pod postaciami konsekrowanego chleba i wina.
Spożywanie Ciała i Krwi Chrystusa dokonuje się nie na sposób fizyczny, ale sakramentalny, tzn. pod postaciami konsekrowanego chleba i wina. Pod każdą cząstką tych postaci jest obecny osobowo, ze swym bóstwem i uwielbionym człowieczeństwem, paschalny Chrystus. Dlatego Kościół poucza, że „według katolickiej wiary przyjmuje się całego Chrystusa i prawdziwy Sakrament także pod jedną tylko postacią; dlatego ci, którzy przyjmują tylko jedną postać, gdy idzie o owoce Komunii, nie są pozbawieni żadnej łaski koniecznej do zbawienia” (OWMR 282).
Istotne jest wewnętrzne przygotowanie na spotkanie ze zmartwychwstałym Chrystusem. Bo „kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej. Niech przeto człowiek baczy na siebie samego, spożywając ten chleb i pijąc z tego kielicha. Kto bowiem spożywa i pije, nie zważając na Ciało Pańskie, wyrok sobie spożywa i pije” (1 Kor 11, 27-29).
Duch Komunii
Komunia Święta nie jest tylko przyjęciem „mojego” Chrystusa. Ona buduje wspólnotę Kościoła. W chwili Komunii wybrzmiewają słowa: „Ciało Chrystusa”. Komunikujący odpowiada „Amen”. To „amen” jest mówione najświętszemu Ciału Jezusa, narodzonemu z Maryi Dziewicy, umęczonemu i zmartwychwstałemu dla zbawienia świata, ale także Jego ciału mistycznemu – Kościołowi. A Kościół stanowią konkretni ludzie z codzienności i zgromadzeni przy stole eucharystycznym. Wśród nich może być ktoś, kto sprawia nam ból; ktoś, kto nam się sprzeciwia, krytykuje, zniesławia. Powiedzieć w tym wypadku „amen” jest trudno, ale to słowo kryje w sobie specjalną łaskę (zob. Raniero Cantalamessa, „Eucharystia nasze uświęcenie”. Tajemnica Wieczerzy Pańskiej, Warszawa 2004, s. 62-65).
Przyjmując Komunię świętą należy pamiętać o żarliwej modlitwie, jaką Chrystus zanosił do swego Ojca, prosząc „aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze we Mnie, a Ja w Tobie, ab y i oni stanowili w Nas jedno” (J 17,21). To właśnie Eucharystia, jak pisze Jan Paweł II: „tworzy komunię i wychowuje do komunii” (Ecclesia de Eucharistia, 40). Dlatego gromadząc się na niej, módlmy się wytrwale o jedność, która najdoskonalej objawia się w Sakramencie Ołtarza i pokornie błagajmy Ojca, aby „Duch Święty zjednoczył nas wszystkich przyjmujących Ciało i Krew Chrystusa” (II Modlitwa Eucharystyczna).
Postawa zewnętrzna
Wewnętrzny stan chrześcijanina winien odzwierciedlać się także w jego zewnętrznej postawie. Najpierw – w pobożnym skupieniu, aktywnym udziale we wspólnej modlitwie i śpiewie, a następnie – w dbałości o odpowiedni strój i postawę w kościele. Nie można też zapomnieć o punktualnym przybywaniu na niedzielną liturgię. To oczywiście tylko niektóre z zewnętrznych elementów, świadczących o wewnętrznym usposobieniu człowieka. Wymogiem godnego przystąpienia do ołtarza jest także post eucharystyczny. Każdy, kto zamierza przystąpić do Komunii świętej, jest zobowiązany do zachowania postu przynajmniej godzinę przed przyjęciem Ciała Pańskiego. Choć obecny Kodeks Prawa Kanonicznego nic nie mówi na temat czasu postu dla chorych czy osób w podeszłym wieku, które nie wychodzą już z domu (por. KPK 919§3), zaleca się, aby dla tych osób był to choćby jeden kwadrans (por. Immensae caritatis, 3). Nie bez znaczenia dla czci wobec Jezusa Eucharystycznego jest również zewnętrzny sposób przyjmowania Komunii świętej. W odróżnieniu od wewnętrznej dyspozycji człowieka, regulacja tej kwestii leży w gestii kompetentnej władzy kościelnej. Cdn.
Opracował: Ks. Zbigniew Pałys MS
proboszcz