OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
IV NIEDZIELA ADWENTU- 24.12.2017 r.
- Przeżywamy dzisiaj Wigilię Bożego Narodzenia. Przeżyjmy Ją w atmosferze chrześcijańskiej, wspólnocie rodzinnej, w duchu głębokiego przebaczenia i miłości. Rozpocznijmy Wieczerzę Wigilijną odczytaniem Ewangelii św. Łukasza 2, 1-20 o Narodzeniu Pańskim. Msza św. nazywana Pasterką będzie odprawiona o godz. 24.00. Serdecznie zapraszamy.
- Jutro w Uroczystość Narodzenia Pańskiego Msze św. w naszym kościele będą odprawiane o godz. 9.00, 10.30, 12.00 i 18.00. Nie będzie Mszy św. o 7.00 i 20.00. Porządek Mszy świętych w okresie świątecznym możemy znaleźć w gablocie kościelnej i na stronie internetowej.
- We wtorek 26 grudnia drugi dzień świat – święto św. Szczepana. Msze św. w naszym kościele będą odprawiane według porządku niedzielnego. Nie będzie jedynie Mszy św. o godz. 20.00. Ofiary złożone na składkę w tym dniu, będą przeznaczone na Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie.
- W przyszłą niedzielę 31 grudnia obchodzimy święto Świętej Rodziny. W tym dniu będzie odnowienie przyrzeczeń małżeńskich i błogosławieństwo rodzin. Z racji zakończenia roku kalendarzowego zapraszamy na nabożeństwo dziękczynno – przebłagalne o godz. 17.30, a po nim na Eucharystię. Nie będzie Mszy świętej o godz. 20.00.
- Wizytę duszpasterską zwaną kolędą rozpoczniemy 2 stycznia 2018 roku. Szczegółowy program podamy w późniejszym terminie.
- Wspomnienia liturgiczne tygodnia:
- środa – Święto św. Jana, Apostoła i Ewangelisty
- czwartek – Święto Świętych Młodzianków, Męczenników
Co i jak świętujemy?
Pamiętać o chrześcijańskich korzeniach
Wobec kwestionowania w krajach europejskich znaków chrześcijańskich, w przeżywaniu Świąt Bożego Narodzenia przez usuwanie szopki, Dzieciątka Jezus, a także sprzeciwu w niektórych polskich szkołach wobec wystawiania jasełek, uzasadnionym wydaje się pytanie: czy każdy wie, co znaczy obchodzić święto Bożego Narodzenia? Boże Narodzenie nie jest świętem szlachetnego człowieczeństwa, nie jest oddawaniem się wspomnieniom z dzieciństwa i słodkim uczuciom błogiej miłości do ludzi, nie jest nawet świętem „Dzieciątka Jezus”, spoczywającego na łonie pełnej wdzięku matki, uśmiechającego się do nas i oznajmiającego nam miłość dobrego Boga – jest czymś nieskończenie więcej. Jest żywą i wstrząsającą obecnością Boga wśród ludzi.(Odo Casel OSB)
W domowym Kościele
Święta Bożego Narodzenia posiadają wyjątkowy, niepowtarzalny klimat. Wiąże się to z faktem, że są one najbardziej „rodzinnymi” świętami w całym roku liturgicznym. W rodzinnym przeżywaniu świąt nieodzowne są wszystkie elementy symboliczno – dekoracyjne: żłóbek, sianko pod obrusem, świeczki na stole, prezenty, a także choinka z ozdobami, która przypomina nam, że całe stworzenie raduje się z narodzenia Pana. Znaki te pomagają nam głębiej wejść w misterium i przeżywać je z wielką radością. Dobrze jest przygotować w domu choćby niewielką szopkę. I dobrze jest w okresie świątecznym wpatrywać się w te znaki pośród codziennej domowej krzątaniny, kontemplując to, co wydarzyło się w Betlejem. Niech te znaki nieustannie przypominają nam istotę tych pięknych świąt – Bóg stał się człowiekiem i zamieszkał między nami!
Wieczerza wigilijna
Bardzo ważnym elementem rodzinnego świętowania jest wieczerza wigilijna. Zanim wszyscy zasiądą do wigilijnego stołu, najpierw z uwagą i szacunkiem czytamy ewangeliczny opis wydarzenia narodzenia Pana (Łk 2, 1-20). Po odczytaniu Ewangelii i wspólnej modlitwie łamiemy się opłatkiem i składamy sobie wzajemnie życzenia. Gest łamania białego chleba wyraża jedność, a także pojednanie, przebaczenie, życzliwość i gościnność serca otwartego dla innych.
Po życzeniach spożywamy wigilijne potrawy, które również są znakiem, że przeżywamy coś wyjątkowego. Nie lekceważmy tego, co ludzkie, a więc przygotowania świątecznych potraw. Przede wszystkim jednak starajmy się o to, co duchowe, o to, by świąteczny stół był znakiem jedności i wzajemnej miłości. Bądźmy otwarci na ludzi samotnych, chorych, opuszczonych, zapomnianych, po prostu ludzi nieszczęśliwych, którzy może już znikąd nie spodziewają się pomocy i miłości. Niech przypomina nam o tym – puste miejsce.
Kolędy
W naszej Ojczyźnie posiadamy wyjątkowo bogaty skarbiec kolęd, chyba największy na świecie – poczynając od tradycyjnych bożonarodzeniowych pieśni, poprzez tak zwane kolędy domowe, aż po pastorałki. Kolędowanie stanowi bardzo ważny element naszego świętowania. Kolędujmy więc całym secem!. Kolędujmy z wiarą, z modlitewną zadumą, ale i z radosnym entuzjazmem. Gdyby ktoś sądził, że kolędy są pieśniami banalnymi, płytkimi czy baśniowymi, byłby to fałszywy osąd. Pochylenie się nad kolędami pozwala odkryć w nich zdumiewającą mądrość biblijną i teologiczną głębię.
Liturgia eucharystyczna – szczytem świętowania
Kolędy przygotowują nas do przeżywania liturgii. Stanowią niejako element łączący nasze świętowanie w gronie rodzinnym i nasze uczestnictwo w świętej liturgii Kościoła. Przechodzimy od stołu wigilijnego do stołu eucharystycznego. Z tego stołu również spożywamy Chleb, którym jest Najświętsze Ciało Pana – to samo Ciało, które narodziło się w ubogiej betlejemskiej stajence. Łamiemy ten Chleb we wspólnocie Kościoła, czyli w rodzinie dzieci Bożych, którą łączą nie więzy krwi, ale więzy nieskończenie mocniejsze choć pozornie wydaje się, że o wiele słabsze) – więzy wiary, nadziei i miłości, czyli więzy chrztu świętego.
Opracował: Ks. Zbigniew Pałys MS
proboszcz