- W przyszłą niedzielę z racji 19 dnia miesiąca o godz. 17.30 adoracja wynagradzająca, a po Mszy świętej o godz. 18.00 procesja maryjna.
- W drugą niedzielę miesiąca zbiórka inwestycyjna. Ze względu na epidemię nie czynimy tego w kościele. Osoby pragnące przekazać środki na ten cel mogą to uczynić na konto bankowe albo wrzucając kopertę na tacę niedzielną. W miesiącu czerwcu zebrano kwotę 6 300 zł. Ofiarodawcom serdecznie dziękujemy.
- W miesiącu lipcu i sierpniu Kancelaria parafialna czynna jest w czwartki od godz. 16.30 do 17.30 oraz w soboty od godz. 8.00 do 9.00.
- Bardzo dziękujemy Wam za wspólny trud dźwigania obostrzeń związanych z panującą pandemią. W duchu troski o siebie nawzajem i miłości bliźniego przypominamy o obowiązujących zasadach bezpieczeństwa epidemicznego tzn. dezynfekcji rąk przed i po Mszy Św., zachowania dystansu 2 metrów, zakrywania nosa i ust, przyjmowania Komunii świętej na rękę przez środek kościoła, a do ust w nawach bocznych.
Jednocześnie przypominamy, że Komunię Św. należy przyjmować w postawie stojącej na lewą dłoń podtrzymywaną przez prawą, a następnie, stojąc przed kapłanem, prawą ręką włożyć Hostię do ust; w żadnym wypadku nie wolno odchodzić z Hostią na dłoni od ołtarza.
- Przypominamy, że od niedzieli 5 lipca do niedzieli 2 sierpnia 2020 r. włącznie trwa zgłaszanie kandydatów do Rady Parafialnej. Zgłaszanie Kandydatów dokonuje się przez podanie na kartce nazwiska, imienia oraz kontaktu telefonicznego lub mailowego. Może to uczynić: Ks. proboszcz i jego współpracownicy, każdy parafianin będący stałym mieszkańcem parafii od przynajmniej roku oraz wspólnoty i grupy parafialne działające w parafii. Kandydatów można zgłaszać w zakrystii lub kancelarii albo do urny w kościele. Kandydatem może być osoba ochrzczona, bierzmowana, pełnoletnia, będąca praktykującym katolikiem, wolna od grzechów publicznych, ciesząca się dobrą opinią, będąca stałym mieszkańcem parafii przynajmniej od roku.
6. Przy wyjściu z kościoła jest do nabycia nowy numer Posłańca MBS. Temat: Modlitwa osobista. Zachęcamy do lektury.
Refleksje eucharystyczne (11)
Pozdrowienie kapłańskie i odpowiedź ludu (cd)
- b) „Pokój z wami”
Tymi słowami pozdrawia zgromadzonych biskup przewodniczący celebracji. Jest to odpowiednik popularnego na Wschodzie pozdrowienia „Szalom” – „Pokój”. Jezus polecał swoim uczniom, aby tym słowem pozdrawiali ludzi, do których pójdą, i sprowadzali na nich pokój: Gdy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie: Pokój temu domowi. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was (Łk 10,5-6). W posoborowej liturgii przewidziane jest pozdrowienie „Pokój temu domowi i wszystkim jego mieszkańcom” na początku obrzędu Komunii św. udzielanej chorym, obrzędu namaszczenia chorych, udzielania Wiatyku.
- c) „Miłość Boga Ojca, łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi” Formuła ta jest zapożyczona z zakończenia Drugiego Listu św. Pawła do Koryntian (2 Kor 13,13: Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi!). W polskiej wersji tego pozdrowienia wprowadzono jednak modyfikację formuły biblijnej przez wymienienie Osób Boskich w porządku właściwym wszelkim formułom trynitarnym. Św. Paweł na pierwszym miejscu wymienia „Łaskę Jezusa Chrystusa”, dzięki której doznajemy miłości Boga Ojca i dochodzimy do Jego poznania.
- d) „Łaska i pokój od Boga, naszego Ojca, i od Pana Jezusa Chrystusa
niech będą z wami”
Formułę tę spotykamy na początku listów św. Pawła 1 Kor 1, 3; 2 Kor 1,2 oraz – w nieco zmienionym brzmieniu – w 1 P 1, 3.
- e) „Łaska i pokój od Tego, który jest i który był, i który przychodzi,
niech będą z wami”
Formuła ta pochodzi z Ap 1, 4. Ma ona swoje źródło w Wj 3,14: Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: „JESTEM , KTÓRY JESTEM”. I dodał „Tak powiesz synom Izraela: „JESTEM” posłał mnie do was. Bóg jest Tym, który istnieje od wieków i jest obecny w dziejach swojego ludu, i który przychodzi na sąd. Jezus również mówi o sobie jako Ten, który JEST (por. J 8, 24: …jeżeli nie uwierzycie, że JA JESTEM, pomrzecie w swoich grzechach; 8,28: Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że JA JESTEM i że Ja nic od siebie nie czynię, ale że to mówię, czego Mnie Ojciec nauczył; J 13,19: Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście, gdy się stanie, uwierzyli, że JA JESTEM. Słowa tego pozdrowienia możemy więc odnieść tak do Ojca jak i do Syna Bożego.
- f) „Łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa niech będzie z wami”
Formułę tej treści znajdujemy w zakończeniach listów św. Pawła, np.1 Kor 16,23;1 Tes 5,28; 2 Tes 3,18.
- g) Odpowiedź wiernych: „I z duchem twoim” nie oznacza: „I z tobą”, ale podobnie jak „Pan z tobą”, wyraża wpływ Boga i Jego Ducha na całe wewnętrzne, nadprzyrodzone życie człowieka. „Duch” to cały człowiek jako osoba, pozostająca pod ożywczym wpływem Ducha, który tego człowieka upodabnia do Boga. Wierni życzą kapłanowi, aby Pan strzegł w nim darów swojego Ducha, którego otrzymał przez nałożenie rąk biskupa w czasie przyjmowania sakramentu święceń i którego mocą spełnia swoje posłannictwo w Kościele jako szafarz „tajemnic Bożych” (por. 1 Kor 4,1): w głoszeniu słowa Bożego i celebracji sakramentów.
Wszystkie przytoczone formuły są wyrazem trynitarnej ekonomii, w której dokonuje się spotkanie i wymiana między Bogiem i ludźmi. Ma ona swoje źródło w Bogu Ojcu i Jego odwiecznej miłości, w upodobaniu Ojca (por. Łk 2,14). Urzeczywistnia się przez pośrednictwo Chrystusa i przez działanie Ducha Świętego, sprawcy jedności i miłości w sercach ludzi. Zgromadzeni w jednym Duchu, możemy wyznawać ku chwale Boga Ojca, iż Panem jest Jezus (por. Flp 2, 11; 1 Kor 12,3). Dlatego OWMR 50 stwierdza, że „przez to pozdrowienie i odpowiedź ludu ukazuje się misterium zgromadzonego Kościoła”. Zgromadzenie liturgiczne jest skutecznym znakiem Kościoła: oznacza ono i urzeczywistnia Kościół. KL 41 mówi, że w celebracji Eucharystii, szczególnie pod przewodnictwem biskupa, przy współudziale prezbiterów i diakonów, z czynnym uczestnictwem wiernych świeckich, którzy spełniają przysługujące im funkcje, dokonuje się „praecipua manifestatio Ecclesiae” – szczególne zamanifestowanie się (epifania) Kościoła, jako społeczności bosko – ludzkiej (por. KL 2) i hierarchicznie uporządkowanej (por. KL 26). Trzeba w związku z tym przypomnieć, że w tekstach Nowego Testamentu termin „ekklesia” (od greckiego”ek + kaleo”- wywołuję) oznacza zgromadzenie zwołane. Termin ten jest stosowany na oznaczenie całej społeczności uczniów Chrystusa, całej żywej budowli, której kamieniem węgielnym jest Chrystus (por. Mt 16,18: Ty jesteś Piotr czyli Skała, i na tej Skale zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą; na oznaczenie Kościołów lokalnych (por. 1 Kor 1,2: …do Kościoła Bożego w Koryncie; Ga 1,2: …do Kościołów Galacji; 1 Tes 1,1; 2 Tes 1,1: …do Kościoła Tesaloniczan; wreszcie termin ten oznacza także konkretne zgromadzenie wiernych zbierające się w obrębie danej gminy lub nawet w domu prywatnym (por. 1 Kor 11,22: Czy chcecie znieważać Boże zgromadzenie (tes ekklesias tou Theou katafroneite) i zawstydzać tych, którzy nic nie mają?”; Flm 2: …do Kościoła gromadzącego się w tym domu.