- Serdecznie zapraszamy na wspólne kolędowanie z zespołem Matula i Scholą dziecięcą, dzisiaj o godz. 16.00.
- W naszej parafii trwają Odwiedziny Duszpasterskie.
Program odwiedzin na najbliższy tydzień:
Poniedziałek (20 stycznia) – ul. Odrzańska 2
Wtorek ( 21 stycznia) – ul. Odrzańska 4
Sroda (22 stycznia) – ul. Odrzańska 6
Czwartek (23 stycznia) – ul. Cegielniana 22
Piątek (24 stycznia) – ul. Cegielniana 26, ul. Kołobrzeska
Sobota (25 stycznia) – ul. Odrzańska 8
- W środę 22 stycznia po Mszy świętej o godz. 7.00 nabożeństwo ku czci św. Jana Pawła II.
- W środę Katecheza dla dorosłych o godz. 19.00. Jej tematem będą: zarzuty wobec modlitwy, trudności w modlitwie, skarżenie się, że nie jesteśmy wysłuchani na modlitwie.
5. Dzisiaj Parafialny Caritas organizuje zbiórkę dla najbardziej potrzebujących Parafian.
- Zachęcamy do czytania proponowanej prasy katolickiej.
- Wspomnienia liturgiczne tygodnia:
Wtorek – wspomnienie św. Agnieszki, dziewicy i męczennicy
Piątek – wspomnienie św. Franciszka Salezego, biskupa
Sobota – święto Nawrócenia św. Pawła Apostoła
Refleksje eucharystyczne (6)
Obrzędy wstępne
Przystępujemy do omówienia przebiegu celebracji Mszy świętej w jej kształcie odnowionym po Soborze Watykańskim II. Podstawą tego omówienia będzie trzecie wydanie Mszału Rzymskiego, zatwierdzone przez Ojca Świętego Jana Pawła II dnia 11 I 2000 i ogłoszone jako wzorcowe na mocy dekretu Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z 20 IV 2000. Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego (OWMR) zamieszczone na początku tego trzeciego wydania obejmuje wstęp (proemium) złożony z 15 punktów oraz dziewięć rozdziałów (ostatni z nich: Adaptacje zależne od biskupów i Konferencji Episkopatów – n. 386-399 – został dodany w trzecim wydaniu). W odróżnieniu od poprzednich wydań Mszału (z r. 1970 i 1975) numeracja punktów wstępu oraz całego OWMR jest ciągła i obejmuje łącznie 399 pozycji. Zgodnie z OWMR (n. 46-90) liturgia Mszy świętej składa się z następujących czynności:
(1) Obrzędy wstępne – od rozpoczęcia śpiewu na wejście do kolekty włącznie.
(2) Liturgia słowa – od pierwszego czytania do zakończenia modlitwy powszechnej.
(3) Liturgia eucharystyczna obejmuje trzy części:
(3.1) Przygotowanie darów- od przyniesienia darów do ołtarza do modlitwy nad darami włącznie.
(3.2) Modlitwa eucharystyczna – od dialogu rozpoczynającego prefację do końcowej doksologii „Przez Chrystusa, z Chrystusem…”
(3.3) Obrzędy Komunii świętej – od Modlitwy Pańskiej do modlitwy po Komunii.
(4) Obrzędy zakończenia: końcowa zachęta (krótkie ogłoszenia), pozdrowienie, błogosławieństwo, rozesłanie.
Procesja na wejście
Po zgromadzeniu się wiernych w jednym miejscu (w kościele lub w innym odpowiednim pomieszczeniu) o ustalonej godzinie (punktualnie!) wyrusza z zakrystii w kierunku ołtarza procesja na wejście. Mogą w niej uczestniczyć następujące osoby:
(a) Ministrant z dymiącą kadzielnicą, jeśli się stosuje okadzenia; przed wyruszeniem procesji z zakrystii kapłan przewodniczący wsypuje kadzidło do kadzielnicy i czyni nad nią w milczeniu znak krzyża (por. OWMR 120. 277).
(b) Ministranci niosący świeczniki z zapalonymi świecami, jeżeli się przewiduje ich przyniesienie w czasie procesji. Mogą bowiem zostać uprzednio ustawione i zapalone na ołtarzu lub obok niego (por. OWMR 117).
(c) Zależnie od okoliczności między dwoma ministrantami niosącymi świeczniki idzie inny ministrant z krzyżem. Krzyż z wizerunkiem ukrzyżowanego Chrystusa może być przed Mszą świętą ustawiony na ołtarzu lub w jego pobliżu (por. OWMR 107. 308).
(d) Akolici oraz inni ministranci.
(e) Diakon niosący księgę Ewangelii (por. OWMR 128. 172-173).
Jeśli nie ma diakona, Ewangeliarz niesie lektor (por. OWMR 120 d. 194).
(f) Kapłan przewodniczący celebracji (por. OWMR 120e).
Przedstawiony tu skład personalny uczestników procesji suponuje możliwość dojścia do ołtarza dłuższą drogą na wzór podany w OR I, 41-46; zakłada też usytuowanie miejsca, z którego wyrusza procesja (zakrystii) w znacznym oddaleniu od ołtarza. Nawet jeśli zakrystia znajduje się w sąsiedztwie prezbiterium, można z niej wyjść w taki sposób, aby droga do ołtarza wiodła przez zgromadzenie wiernych, a więc aby była dłuższa.
Według OR I z chwilą wyruszenia procesji z „secretarium” schola rozpoczyna śpiew na wejście, który składa się z antyfony, szeregu wersetów psalmu, zakończonych doksologią „Chwała Ojcu” i powtórzenia antyfony. Najstarsze rękopisy antyfonarza pochodzące z ok. roku 800 podają jako śpiew na wejście cały psalm. Stopniowo jednak psalm ten redukowano do kilku wersetów, a w końcu – ok. roku 1000 do jednego wiersza, po którym śpiewano „Chwała Ojcu” i powtarzano antyfonę. Taki „szczątkowy” kształt ma tzw. „introit” w Mszale św. Piusa V (opublikowanym 15 VII 1570). Na redukcję psalmu w śpiewie na wejście wpływały następujące okoliczności:
– wskutek wprowadzenia ozdobnych i trudnych melodii antyfony na wejście jej wykonanie zajmowało więcej czasu, a ponadto wymagało udziału wyspecjalizowanej scholi;
– w kościołach o rozmiarach skromniejszych niż rzymskie bazyliki procesja ulegała skróceniu; nie wszędzie też mogło w niej uczestniczyć wielu usługujących;
– niekiedy celebracja Eucharystii następowała bezpośrednio po odmówieniu przez duchowieństwo zgromadzone uprzednio w chórze jakiejś godziny kanonicznej; często też biskup ubierał się w szaty liturgiczne w samym prezbiterium, w pobliżu ołtarza; śpiew na wejście tracił w takim przypadku swoją funkcjonalność pieśni procesjonalnej, stając się jedynie jakby „uwerturą” Mszy św.