Święto Chrztu Pańskiego – 12.01.2020 r.

  1. Przeżywamy dzisiaj święto Chrztu Pańskiego. Kończy ono liturgiczny okres Bożego Narodzenia, choć w Polsce tradycyjnie szopka i śpiew kolęd pozostaje do 2 lutego. Wspominając chrzest Jezusa w Jordanie oraz duchowe znaczenie naszego chrztu warto przypomnieć odpowiedzialność rodziców za katolickie wychowanie dzieci oraz zgodny z katolickim rozumieniem wybór rodziców chrzestnych, którzy praktykują wiarę i żyją zgodnie z zasadami moralnymi Kościoła. 
  1. W naszej parafii trwają Odwiedziny Duszpasterskie. Dziękujemy za życzliwe przyjęcie kapłanów w Waszych domach. Informacje o planowanej wizycie kapłana roznoszą ministranci. Kolędę rozpoczynamy o godz. 16.00 od poniedziałku do piątku, a w sobotę od godz. 11.00.

 

Program odwiedzin na najbliższy tydzień:

Poniedziałek(13stycznia)-     ul. Borsucza 7

Wtorek (14 stycznia) –          ul. Brożka 26

Środa (15 stycznia) –            ul. Brożka 24

Czwartek (16 stycznia) –      ul. Cegielniana 18

Piątek (17 stycznia) –           ul. Cegielniana 20,  Bogdanowicza, ul. Słupska

Sobota (18 stycznia) –          ul. Goplana, ul. Koszalińska, Odrzańska 11 i 13,  Plac Łagiewnicki

 

  1. Klub Seniora zaprasza 13 stycznia, w poniedziałek, o godz. 16.00, do sali św. Jana Pawła II, na spotkanie z cyklu Miejsca święte i nieświęte. Główny punkt programu to Boliwia, w tym cudownie położone La Paz, sanktuarium Matki Bożej w Copacabana oraz pozostałości dawnego ośrodka kultury andyjskiej. Popłyniemy także na dwie wyspy na jeziorze Titicaca.
  1. W piątek 17 stycznia wspomnienie św. Antoniego, opata. Obchodzimy XXIII Dzień Judaizmu w Kościele katolickim w Polsce. 
  1. W dniach od 18 do 25 stycznia przeżywamy Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. 
  1. W najbliższą niedzielę 19 stycznia odbędzie się spotkanie formacyjne dla rodziców i dzieci przygotowujących się do I Komunii Św. Początek o godz. 12:00 Msza św, a następnie konferencja. 
  1. Serdecznie zapraszamy na koncert kolęd w wykonaniu zespołu Matula i parafialnej Scholii Dziecięcej w przyszłą niedzielę o godz. 16.00. 
  1. Za tydzień z racji 19 dnia miesiąca, Adoracja Wynagradzająca o godz. 17.30 w kaplicy, a po Mszy św. o godz. 18.00 procesja maryjna.
  1. Dzisiaj w drugą niedzielę miesiąca zbiórka na potrzeby inwestycyjne Składamy gorące podziękowania za ofiary złożone w miesiącu grudniu. Kwota zebrana w kościele i przekazana na konto bankowe parafii wyniosła nadzwyczajnie 13 660 zł. Bóg zapłać wszystkim Ofiarodawcom.

 

 

Rozważania eucharystyczne (5)

Krzyż

„Na ołtarzu lub obok niego należy umieścić krzyż z wizerunkiem Chrystusa ukrzyżowanego, dobrze widoczny dla zgromadzenia wiernych. Jest stosowne, aby ten krzyż przypominający wiernym zbawczą Ofiarę Pana, także poza czasem liturgicznych celebracji pozostawał w pobliżu ołtarza (OWMR 308). Podczas rzymskich procesji stacyjnych noszono krzyż, który składał się z właściwego krucyfiksu i z długiego uchwytu służącego do niesie­nia. Po przyjściu do kościoła ustawiano krzyż w odpowiednim miejscu obok ołtarza lub też odłączano krucyfiks od uchwytu i ustawiano go na mensie. Przekazy ikonograficzne mówią o ustawianiu krzyża na ołtarzu od XI wieku. Taki zwyczaj suponuje papież Innocenty III (De sacro altaris mysterio II, 21). Podkreślenie w OWMR 308 potrzeby widoczności krzyża (crux… quae a populo congregato bene conspiciatur)  umieszczonego na ołtarzu lub obok niego tłumaczy się funkcją tego znaku. Krzyż ma przypominać uczestnikom, iż Msza święta jest upamiętnieniem i uobec­nieniem (memoriale) Ofiary złożonej przez Jezusa raz na zawsze na drzewie Krzyża (por. sesja XXII, rozdz. l Soboru Trydenckiego; KL 47; OWMR 17). Tej funkcji nie spełniałby jakiś mały krzyżyk ustawiony na mensie ołtarza lub na niej położony.

Kwiaty

OWMR 305 zaleca umiar w zdobieniu ołtarza kwiatami. W  Okresie Adwentu ołtarz winien być przyozdabiany kwiatami z umiarem odpowiadającym charakterowi tego Okresu. Jakkolwiek Adwent jest czasem „radosnego oczekiwania”, dekoracja kwiatowa nie powinna uprzedzać pełnej radości Narodzenia Pańskiego. W Okresie Wielkiego Postu zakazane jest zdobienie ołtarza kwiatami. Wyjątkiem są: niedziela „Laetare” (od pierwszych słów antyfony na wejście: Laetare, Ierusalem… – Iz 66, 10) oraz przypadające w tym okresie uroczystości i święta. Dekoracja kwiatowa zawsze winna być umiarkowana (florum ornatus semper sit temperatus) i umieszczana raczej nie na mensie ołtarza, ale obok niego.

Ambona – miejsce głoszenia słowa Bożego

„Godność słowa Bożego wymaga, by w kościele było ono głoszone z miejsca,

na którym w czasie liturgii słowa spontanicznie skupia się uwaga wiernych.Z zasady powinna to być stała ambona, a nie zwykły, przenośny pul­pit. Ambona odpowiednio wkomponowana we wnętrze kościoła powinna być tak umieszczona, by czytający i mówiący byli dobrze widziani i słyszani przez wiernych. Z ambony wykonuje się jedynie czytania, psalm responsoryjny oraz orę­dzie paschalne; można też stąd wygłaszać homilię i odmawiać mod­litwę powszechną, czyli modlitwę wiernych. Godność ambony wymaga, aby wchodził na nią tylko sługa Bożego słowa. Nie powinien zajmować miejsca na ambonie komentator (por. OWMR 105 b).Wypada, aby ambona przed oddaniem do użytku liturgicznego została pobłogosławiona zgodnie z obrzędem zamieszczonym w pontyfikale rzymskim”. W celu podkreślenia jedności dwóch części, z których w pewien spo­sób składa się Msza święta – liturgii słowa (miejscem jej sprawowania jest ambona) i liturgii eucharystycznej (celebrowanej przy ołtarzu) (por. KL 56) – jest wskazane, aby ambona była wykonana z tego samego materiału i w tym samym stylu, co ołtarz.

Miejsce dla kapłana celebrującego i inne siedzenia

„Krzesło kapłana celebrującego winno uwydatniać jego funkcję przewodniczącego zgromadzenia i kierującego modlitwą, dlatego najodpowiedniejsze będzie miejsce u szczytu prezbiterium, zwrócone w stronę ludu, chyba, że byłoby to niemożliwe ze względu na strukturę świątyni lub inne okoliczności, np. utrudniałoby łączność między kapłanem a wiernymi z powodu zbyt wielkiej odległości, albo gdyby tabernakulum znajdowało się na środku za ołtarzem. Należy unikać wszelkie­go podobieństwa do tronu. W prezbiterium winny być również ustawione krzesła dla kapłanów koncelebrujących oraz dla prezbiterów, którzy ubrani w strój chórowy, uczestniczą w koncelebracji, chociaż nie koncelebrują. Krzesło dla diakona należy ustawić w pobliżu krzesła celebransa. Siedzenia dla innych usługujących należy tak umieścić, aby wyraźnie były oddzielone od krzeseł dla duchowieństwa i by mogli łatwo spełniać powierzone im czynności”. (OWMR 310). W kościele biskupim (katedrze) miejscem przewodniczenia jest artystycznie wykonane krzesło, zwane katedrą, którą zwykle umieszcza się u szczytu prezbiterium. Instrukcja Kongregacji Obrzędów Pontifi­cales ritus (2l VI 1968), wprowadzająca uproszczenia w obrzędach i odznakach pontyfikalnych, w n. 10-13 mówi o katedrze. Znosi używaną przed Soborem Watykańskim II nazwę „tron biskupi”, przywracając tradycyjne miano „katedra”. Zakazuje umieszczania baldachimu nad katedrą, poleca natomiast zachować baldachimy, które stanowiłyby element architektury za­bytkowego wnętrza. Poleca umieścić katedrę w taki sposób, aby biskup był dobrze widoczny dla wiernych i ukazywał się rzeczywiście jako przewodniczący zgromadzenia wiernych. W kościele biskupim winna znaj­dować się tylko jedna katedra. Dla prezbiterów przewodniczących li­turgii w kościele biskupim winno być przygotowane odrębne, odpowiednie krzesło, które nie może mieć kształtu katedry.