- W poniedziałek wspomnienie św. Bonawentury, biskupa i doktora Kościoła.
- Klub Seniora zaprasza w poniedziałek 15 lipca, o godz. 16, do sali św. Jana Pawła II, na kolejne spotkanie z cyklu Miejsca święte i nieświęte. Kontynuujemy naszą podróż po Bliskim Wschodzie i zapraszamy tym razem do Egiptu. Zwiedzimy kolejne starożytne świątynie, piramidy i chrześcijańskie kościoły.
- We wtorek wspomnienie NMP z Góry Karmel (Matki Bożej Szkaplerznej).
- W piątek z racji 19. dnia miesiąca po Mszy świętej o godz. 18.00 Adoracja Wynagradzająca i procesja maryjna.
- Przypominamy, że w miesiącu lipcu i sierpniu Kancelaria parafialna jest czynna w czwartki od 16.30 do 17.30 oraz w soboty od 8.00 do 9.00.
- Podczas wakacji spowiedź święta w dni powszednie przed Mszą świętą.
- Zapraszamy do udziału w XXXIX Pieszej Pielgrzymce na Jasną Górę w dniach 6-11 sierpnia 2019r. Więcej szczegółów i zapisy w zakrystii.
- Dzisiaj w drugą niedzielę miesiąca zbiórka na potrzeby inwestycyjne parafii. Składamy gorące podziękowania za ofiary złożone w miesiącu czerwcu. Kwota zebrana w kościele i przekazana na konto bankowe parafii wyniosła 7540 zł. Bóg zapłać wszystkim Ofiarodawcom. Informujemy, że w pierwszym półroczu br. na cele inwestycyjne została złożona kwota 37 535 zł. W tym czasie w ramach renowacji dachu kościoła pomalowana została blacha na dachu i w najbliższych dniach rozpoczniemy wymianę izolacji „koszów” – koryt odprowadzających wodę. Kwota wydana dotychczas za pracę i materiały wyniosła 49 580 zł.
Chrystus tak – Kościół nie?
Chrystus i Kościół
Na pytanie, kim jest Jezus Chrystus w Kościele, odpowiada 18. wiersz pierwszego rozdziału czytanego dziś Listu do Kolosan: On jest Głową Ciała – Kościoła. On jest Początkiem. Pierworodnym spośród umarłych, aby sam zyskał pierwszeństwo we wszystkim (Kol 1, 18). Św. Paweł rozróżnia w tej zależności cztery zasadnicze fakty.
- Jezus jest głową ciała, to znaczy głową Kościoła. Kościół jest ciałem Chrystusa, organizmem, w którym on działa i który podziela wszystkie jego doznania. Ale mierząc rzecz w kategoriach ludzkich, ciało jest sługą głowy – a zatem bez niej jest bezsilne. Jezus Chrystus jest duchem wiodącym Kościoła; na jego skinienie Kościół musi żyć i działać. Bez Jezusa nie jest zdolny do prawidłowego myślenia, działania ani obrania właściwej drogi, jaką powinien kroczyć. Następuje połączenie dwóch pojęć: pojęcia przywileju i ostrzeżenia. Być narzędziem działania Chrystusa to przywilej Kościoła. Lecz jeśli człowiek zaniedbuje swe ciało lub robi z niego niewłaściwy użytek, stanie się ono z czasem niezdolne do służenia wszelkim celom wyznaczanym przez jego umysł. Niezdyscyplinowanie i nieostrożność Kościoła może spowodować to, że przestanie on być odpowiednim narzędziem dla Jezusa Chrystusa.
- Jezus jest początkiem Kościoła. Słowo greckie archē ma podwójne znaczenie. Nie określa jedynie „czegoś, co jest pierwsze w kolejności”, jak np. A jest początkiem alfabetu, a 1 początkiem serii liczb. Jest to „pierwszy w sensie źródła powstania czegoś, siły, która wprawia coś w ruch”. Chrystus jest źródłem życia i istnienia Kościoła, kieruje też jego działalnością.
- Jezus jest pierworodnym z grona umarłych. Chrystus nie jest człowiekiem, który żył, zmarł i o którym czytamy i uczymy się teraz. Jest tym, który dzięki swemu zmartwychwstaniu żyje wiecznie. Spotykamy go i odczuwamy – nie zmarłego bohatera lub dawnego założyciela Kościoła, lecz żywego i obecnego Boga.
- W wyniku tego ma nad wszystkim przewagę. Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa daje mu prawo do najwyższych godności. Powstając z martwych, udowodnił bowiem, że zwyciężył wszystkie przeciwne mu moce i nie istnieje nic – w życiu i w śmierci – co mogłoby go pokonać. Jest on żywym Panem, źródłem powstania Kościoła, jego nieustannym przewodnikiem, a dzięki swemu zwycięstwu nad śmiercią jest Panem wszystkiego (W. Barclay, List do Kolosan, Poznań 2002, s. 27–29).
Żywe kamienie
„Budynek kościoła jest konkretnym znakiem wspólnoty Kościoła zbudowanej z żywych kamieni, którymi są wierzący. Jest to obraz bardzo bliski Apostołom. Święci Piotr i Paweł podkreślają, że „kamieniem węgielnym” tej duchowej świątyni jest Chrystus i że również my, zgodni i ściśle z Nim zjednoczeni, mamy uczestniczyć w budowaniu tej żywej świątyni. I choć to sam Bóg podejmuje inicjatywę, by przyjść i zamieszkać wśród ludzi, i to On zawsze pozostaje głównym wykonawcą tego projektu, prawdą jest również, że nie chce On tego czynić bez naszego czynnego udziału. Na końcu czasów budowla zostanie ukończona i stanie się ona „niebieskim Jeruzalem” (Benedykt XVI, Rozważanie przed modlitwą Anioł Pański, 10 grudnia 2006 [w:] Benedykt XVI, Przyjście Pana. Rozważania papieskie, Kraków 2018, s. 57).
Ze wspomnień s. Małgorzaty Chmielewskiej:
Krótki dialog z czytelnikiem 24 stycznia 2010
Czytelnik: Zamiast budować nowe świątynie, zajmijcie się swoimi „owieczkami”. I tak już wkrótce świecić będą pustkami, a wtedy i miejsc na spanie dla bezdomnych będzie wystarczająco (i w jakich luksusach!).
Ja: Jeśli przestaniemy budować świątynie, nie będziemy mogli kontynuować i rozwijać naszej pracy na rzecz tych, którym nie chcą pomóc ci, którzy do świątyń nie zaglądają. To przeważnie ze świątyń wychodzą ludzie, którzy bezinteresownie poświęcają życie dla odrzuconych. Pozdrawiam (M. Chmielewska, Cerowanie świata, Poznań 2015, s. 35).
Jedna ze współczesnych rozmów:
–Proszę księdza, mam złe zdanie o Kościele. –A zna pan jakichś dobrych wierzących ludzi? –Oczywiście. Mam wielu znajomych, którzy chodzą do kościoła i to są naprawdę porządni, wierzący katolicy.
–A zna pan jakiegoś porządnego księdza? –Tak. W mojej parafii jest bardzo gorliwy i bardzo dobry ksiądz.
–To dlaczego ma pan złe zdanie o Kościele? –Bo Kościół powinien być najporządniejszą instytucją w dzisiejszym świecie, a dzieje się w nim tyle zła, tyle skandali. –A skąd pan czerpie wiedzę o Kościele? –Z internetu i z telewizji. –Ma pan rodzinę? –Tak. Żonę i dwoje dzieci. –Czyli jest pan mężem i ojcem? –Tak. Jestem naprawdę szczęśliwym małżonkiem i ojcem. –Ja nie mam zbyt dobrego zdania o żonatych mężczyznach w pana wieku. –Jak to? Dlaczego? Jesteśmy naprawdę dobrą, katolicką, szczęśliwą i szanującą się nawzajem rodziną. –Wie pan. Oglądam czasem filmy w telewizji, a tam prawie wszyscy mężowie zdradzają żony. Mało który bohater serialu żyje przez całe życie z jedną żoną. A gdy sięgnę do internetu, tam ciągle są jakieś historie o ludziach, którzy znęcają się nad żoną albo dziećmi.
Jaki Ty masz obraz Kościoła i skąd czerpiesz wiedzę o Kościele?
Wybrał: Ks. Zbigniew Pałys MS
proboszcz