OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
V Niedziela Wielkanocy – 19.05. 2019 r.
1. Dziękujemy wszystkim, którzy swoim zaangażowaniem przyczynili się do przeżycia w naszej parafii Dni Nadziei. Przepraszamy tych, którym przebieg ewangelizacji ulicznej utrudnił spokój.
2. Dzisiaj z racji 19. dnia miesiąca Adoracja Wynagradzająca o godz. 17.30 podczas nabożeństwa majowego.
3. W poniedziałek 20 maja, w naszym kościele odbędą się uroczystości pogrzebowe Ks. Eugeniusza Gotkowskiego, najstarszego polskiego misjonarza saletyna. Śp. Ks. Eugeniusz żył we wspólnocie zakonnej przy ulicy Koszalińskiej i zmarł we czwartek w wieku 92 lat. Pogrzeb rozpocznie się modlitwą różańcową o godz. 11.30, następnie Msza święta, a po niej pogrzebanie ciała zmarłego na cmentarzu na Salwatorze.
4. We wtorek modlitwa Słowem Bożym lectio divina o godz. 18.45.
5. W środę 22 maja po Mszy świętej o godz. 7.00 nabożeństwo ku czci św. Jana Pawła II. Także w środę o godz. 18.00 Neoprezbiterzy Saletyni odprawią Mszę Świętą Prymicyjną i udzielą uczestnikom prymicyjnego błogosławieństwa.
6. W piątek 24 maja wspomnienie NMP Wspomożycielki Wiernych.
7. W przyszłą niedzielę 26 maja, podczas Mszy świętej o godz. 10.00 i 12.00, będziemy przeżywać Uroczystość I Komunii Świętej.
8. W dniach 14 – 16 czerwca, organizowany jest wyjazd na VII Saletyńskie Spotkanie Dzieci, do Sanktuarium Pana Jezusa Ukrzyżowanego w Kobylance. Zapraszamy dzieci z klas od II do VI SP. Zapisy do 26 maja. Bliższe informacje u ks. Marcina. Potrzebne dokumenty i formularze do odbioru w zakrystii.
9. Dzisiaj w trzecią niedzielę miesiąca Caritas zbiera ofiary dla najbardziej potrzebujących Parafian.
I co dalej?
Konieczność refleksji
W ciągu ostatnich dwóch tygodni w naszej parafii mają miejsce liturgiczne wydarzenia związane z sakramentami: Eucharystii (I Komunia święta i jej rocznica) i bierzmowania. Wszystkie te uroczystości budzą duże zainteresowanie i gorącą dyskusje, czasem bardzo emocjonalną, zarówno wśród osób bardzo religijnych, patrzących na nie z perspektywy wiary, jak i tych, którzy patrzą na nie jedynie z perspektywy socjologicznej, czyli jako wydarzenia mające miejsce w naszej przestrzeni społecznej. Bogactwo i różnorodność dyskusji można poznać w mediach społecznościowych, forach internetowych, w pracy, itp.
Duszpasterski priorytet
Dla duszpasterza mniej ważne jest, ile wcześniej trzeba zarezerwować lokal na przyjęcie, czy w tym roku I Komunia będzie kosztować 15 zł mniej czy więcej niż w roku ubiegłym, czy dziecku dać wybór o przystępowaniu do Stołu Pańskiego, czy dzieci nieprzystępujące do I Komunii są skazywane na ostracyzm? To tylko niektóre z dylematów rozstrzyganych przez rodziców, oby po duchowym rozeznaniu. Duszpasterz wbrew powszechnemu przekonaniu, nie jest skoncentrowany na poziomie wiedzy kandydatów do tych sakramentów, wyrażającym się w odpytywaniu formuł, choć ona też jest ważna, ale na poziomie świadomości u kandydatów i jego wychowawców, czym jest przyjmowany sakrament w ich życiu, jakimi darami wyposaża, jak je rozwijać? Ostatni numer PMBS zatytułowany jest: Sakrament bierzmowania i co dalej? Duszpasterza interesuje „to” i co dalej? (Polecam lekturę bierzmowanym, kandydatom i ich rodzicom). Scenariuszów jest wiele. Można je zobaczyć i o nich usłyszeć. Możne je też pogrupować i uszeregować. Najbardziej pesymistycznie streszcza to pewna wypowiedź: „W większości parafii pojawią się elegancko ubrani chłopcy i dziewczynki w białych sukniach, którzy po okresie przygotowań w którąś niedzielę wezmą udział w wielkiej uroczystości, a potem przez tydzień w tych strojach będą grzecznie chodziły do kościoła. Gdy ten tydzień dobiegnie końca następny raz pojawią się w okresie gimnazjalnym, podczas przygotowań do sakramentu bierzmowania, a po nim nastąpi przerwa trwająca do ślubu”.
Można też pomyśleć, co zrobić, aby te pożądane przez nas scenariusze rozwijać, a nie pożądanych uniknąć.
Pierwsza Komunia Święta
Pierwsza Komunia Święta to dla dziecka i dla jego rodziców szansa na przeżycie wielkiego święta miłości Boga do człowieka. Eucharystia wraz z komunią świętą jest niezwykłym darem Boga, który pragnie być pokarmem dla człowieka już tu, w wymiarze życia doczesnego. Los każdego z nas w dużej mierze zależy od tego, czym się karmimy na co dzień. Ważna jest zdrowa żywność dla naszego ciała, ale jeszcze ważniejsze jest to, czym karmimy nasz umysł i nasze serce. Komunia święta przypomina nam o tym, że nie samym chlebem żyje człowiek, gdyż nikt z nas nie jest samym tylko ciałem. Komunia święta jest też potwierdzeniem niezwykłej godności człowieka. Przypomina nam o tym, że każdy z nas jest ukochanym dzieckiem Boga. Tak, jak kochająca matka karmi swoje dziecko własną piersią, tak jeszcze bardziej kochający Bóg karmi nas w komunii świętej samym sobą! To chyba najbardziej niezwykły przejaw wyobraźni Bożej miłości względem człowieka. I tak, jak nie istnieje żaden zdrowszy pokarm dla niemowlęcia, jak mleko matki, tak nie istnieje żaden zdrowszy pokarm duchowy dla dzieci, młodzieży i dorosłych, jak karmienie się Bogiem: Jego obecnością, miłością i prawdą.
Rocznica I Komunii Świętej
Zdajemy sobie sprawę z tego, że dominująca obecnie kultura proponuje dorosłym i dzieciom wyjątkowo marny pokarm w wymiarze duchowym. Przedstawiciele tego typu kultury twierdzą, że zachowanie człowieka to jedynie kwestia instynktów, popędów i biochemii. Ukrywają oni fakt, że człowiek jest osobą, czyli kimś, kto potrafi myśleć, kochać i podejmować odpowiedzialne decyzje. Pierwsza Komunia Święta dziecka to dla całej rodziny szansa na pogłębienie przyjaźni z Bogiem oraz na odnowienie życia zgodnie z zasadami Ewangelii. Jeżeli rodzice i dzieci nie żyją na co dzień mądrością Ewangelii, jeżeli w niedziele i święta nie spotykają się z Bogiem w Eucharystii, jeżeli nie korzystają z sakramentu pokuty, to Pierwsza Komunia Święta stanie się jedynie epizodem i miłym wspomnieniem, które powiększy wprawdzie zasób rodzinnych fotografii, ale nie wpłynie na jakość wychowania dziecka ani na sposób jego postępowania. Pierwsza Komunia Święta to dla rodziców przypomnienie o tym, że powinni oni karmić swoje dziecko tymi samymi wartościami i prawdami, którymi karmi nas Bóg. To właśnie rodzice mają być pierwszymi świadkami tego, że Bóg każdego z nas doskonale rozumie i nieodwołalnie kocha. Rodzice dają dziecku czytelne świadectwo o miłości Boga do człowieka wtedy, gdy nie tylko do dziecka, ale również do siebie nawzajem odnoszą się z szacunkiem i z radosną miłością. Miłość doświadczana w rodzinie sprawia, że dziecku łatwo będzie uwierzyć w to, że Bóg kocha je nieodwołalnie i bezwarunkowo.
Ks. Zbigniew Pałys MS
proboszcz