OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
Święto Chrztu Pańskiego – 13.01. 2019 r.
- Przeżywamy dzisiaj święto Chrztu Pańskiego. Kończy ono liturgiczny okres Bożego Narodzenia, choć w Polsce tradycyjnie szopka i śpiew kolęd pozostaje do 2 lutego. Wspominając chrzest Jezusa w Jordanie oraz duchowe znaczenie naszego chrztu warto przypomnieć odpowiedzialność rodziców za katolickie wychowanie dzieci oraz zgodny z katolickim rozumieniem wybór rodziców chrzestnych, którzy praktykują wiarę i żyją zgodnie z zasadami moralnymi Kościoła.
- W naszej parafii trwają Odwiedziny Duszpasterskie. Dziękujemy za życzliwe przyjęcie kapłanów w Waszych domach. Informacje o planowanej wizycie kapłana roznoszą ministranci. Kolędę rozpoczynamy o godz. 17.00 od poniedziałku do piątku, a w sobotę od godz. 11.00.
Program odwiedzin na najbliższy tydzień:
Poniedziałek (14stycznia)- ul.Ciesielska/Deotymy, Kędzierzyńska, ul. Nowotarska, ul. Oraczy, ul. Zielonogórska
Wtorek (15 stycznia) – ul. Cegielniana 18 i 20
Środa (16 stycznia) – ul. Cegielniana 22 i 24
Czwartek (17 stycznia) – ul. Koszalińska i Odrzańska (domki), ul. Odrzańska 8 A
Piątek (18 stycznia) – ul. Odrzańska 8 B
Sobota (19 stycznia) – ul. Zakopiańska 2 A, 2B, 2C, ul. Zakopiańska (domki)
- Klub Seniora zaprasza zainteresowanych Parafian w poniedziałek, 14 stycznia, o godz. 16-ej, na spotkanie z cyklu Miejsca święte i nieświęte. Tym razem pokażemy Andaluzję. Odwiedzimy kolejno Malagę, Granadę, Kordobę, Sewille i Kadyks. Zobaczymy pozostałości z czasów Maurów, w tym wspaniałą Alhambrę. Będą też później zbudowane hiszpańskie katedry, kościoły i pałace oraz inne ciekawe miejsca. Na zakończenie wstąpimy jeszcze do angielskiej enklawy, czyli do Gibraltaru. Zapraszamy!
- W czwartek 17 stycznia wspomnienie św. Antoniego, opata. Obchodzimy XXII Dzień Judaizmu w Kościele katolickim w Polsce.
- W dniach od 18 do 25 stycznia przeżywamy Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan.
- W sobotę wspomnienie św. Józefa Sebastiana Pelczara, biskupa. Z racji 19 dnia miesiąca, nabożeństwo saletyńskie po Mszy św. o godz. 18.00.
- Dzisiaj w drugą niedzielę miesiąca zbiórka na potrzeby inwestycyjne Składamy gorące podziękowania za ofiary złożone w miesiącu grudniu. Kwota zebrana w kościele i przekazana na konto bankowe parafii wyniosła nadzwyczajnie 12 645 zł. Bóg zapłać wszystkim Ofiarodawcom.
Znaczenie i konsekwencje chrztu świętego
Znaczenie Chrztu Jezusa
Jeżeli uczestniczyliśmy w liturgii Wielkiej Soboty, pamiętamy obrzęd, kiedy ministrant przynosi na ołtarz miskę z wodą, celebrans natomiast bierze Paschał – świecę symbolizującą Chrystusa Zmartwychwstałego i wkładając go do wody odmawia modlitwę i dokonuje jej poświęcenia. Następnie kropi nią wiernych, którzy śpiewają pieśń: ”Przez chrztu świętego …”. Następnie ta woda zostaje umieszczona w chrzcielnicy i przez cały rok służy do udzielania chrztu. Ten symboliczny obrzęd znajduje wyjaśnienie w dzisiejszej uroczystości i czytanym Słowie Bożym. Oto Chrystus wchodzi do wody, aby ją uświęcić dla naszego chrztu. Myśl tę wyraża św. Maksym mówiąc, że „Chrystus jest ochrzczony nie po to, aby być uświęconym przez wodę, lecz aby uświęcić wodę. Kiedy Zbawiciel zstępuje w wody, już wtedy zostają one oczyszczone, aby służyły do naszego chrztu. Źródło staje się czyste, by z niego płynęła dla przyszłych pokoleń łaska oczyszczenia. Chrystus pierwszy poprzedza nas na drodze chrztu, aby lud chrześcijański ufnie poszedł za Nim. Zapowiedź tej tajemnicy – słup ognia wyprzedzał synów Izraela przez Morze Czerwone, torując im w ten sposób bezpieczną drogę; posuwał się na czele, aby przygotować przejście”.
Konsekwencje chrztu dla Jezusa
Jezus został namaszczony przez Ojca i Ducha Świętego i w mocy Ducha rozpoczyna publiczną działalność.
Wstępując do Jordanu, bierze na siebie grzechy wszystkich czasów, wstępuje do największej depresji świata, nie tylko w wymiarze geograficznym.
Konsekwencje chrztu świętego dla chrześcijan
Nasz chrzest polega na tym że mamy udział w tajemnicy chrztu Jezusa, stajemy się podobni do Jezusa.
Przyjmując chrzest przyoblekliśmy się w Chrystusa, powie święty Paweł. Przyjęliśmy Chrystusową naturę, mamy chrześcijański dowód tożsamości. Chrześcijaninie poznaj swoją godność – św. Leon Wielki.
W tym tygodniu Urząd Skarbowy zobowiązał mnie do złożenia deklaracji stwierdzającej ilość parafian, będącej podstawą do naliczenia podatku dochodowego. Nie chcę pisać oczywiście o podatkach, ale o tym co znaczy być chrześcijaninem. Statystyki stwierdzają, że w Polsce jest ponad 90 procent ludzi ochrzczonych. Kto to jest chrześcijanin? Czy ja jestem chrześcijaninem? Jaka jest różnica między chrześcijaninem z metryki, a rzeczywistym chrześcijaninem? Do szukania odpowiedzi na te pytanie skłania nas dzisiejsze Święto Chrztu Pańskiego.
Chrzcić czy czekać?
Słowo Boże ukazuje Chrzest Jezusa, a także chrzest tych, którzy w Niego uwierzyli. Oczami duszy wpatrujemy się w Chrystusa, bezgrzesznego, a wchodzącego do Jordanu, by przyjąć chrzest pokuty, jak otaczający go grzeszny lud. To akt solidarności z nami, to akt miłości, to akt ekspiacji, ale i akt zapowiedzi ustanowienia Jego chrztu – sakramentalnego, chrztu Chrystusowego. Chrzest Janowy przeminął. Był przejściowy. Teraz jest chrzest Chrystusowy, sakramentalny udzielany dzieciom i dorosłym.
Kilka lat termu (w 2012 r.) redaktor znanego w Polsce pisma, zapytał w ramach wywiadu prasowego, polityka i posła na Sejm, nieprzychylnego dla Kościoła: „A pan chrzcił swoje dzieci? Tak, chrzciłem. Choć dziś bym tego nie zrobił. To powinna być samodzielna decyzja każdego, gdy przekracza 18 lat. A my decydujemy za dzieci i na zawsze zostawiamy je z brzemieniem tej decyzji”.
Nie dziwi taka filozofia, czy prywatna teologia w ustach człowieka ciągłe mającego zastrzeżenia do Kościoła. Ale doświadczenie codzienne pokazuje, że to nie odosobniona postawa. W kancelariach parafialnych, gdzie dzieci zgłaszane są do chrztu, zauważamy tendencje do opóźniania chrztu dzieci. Już nie tygodniowe dzieci się zgłasza do chrztu, jak zachęca Kościół, ale zgłasza się do chrztu dzieci kilkumiesięczne a nawet kilkuletnie. Temu panu, który teraz oświadcza, że poczekałby z chrztem swoich dzieci do pełnoletniości, można zadać takie pytanie: „A czy pan, odwołując się do samodzielnej, dojrzałej decyzji swych dzieci, zastanawiał się czy poczynać dziecko, dawać mu życie, bez jego zgody, przed jego pełnoletniością? Pytanie jest retoryczne. Bo nie można zapytać o chęć istnienie kogoś, kogo jeszcze nie ma. Ale tym pytaniem można, takim rodzicom, pokazać niedorzeczność, irracjonalność ich argumentacji. Skoro małżonkowie mają prawo dawać życie; „bądźcie płodni i rozmnażajcie się”, bez pytania się go o zezwolenie, to czy ma sens odwlekanie chrztu, dającego temu dziecku życie łaski uświecającej, życie Boże?
Nie pytamy się czy chce istnieć, żyć, a potem nagle rozważamy czy nie poczekać z udzieleniem mu życia Bożego, aż osiągnie pełnoletniość i sam zdecyduje.
Odpowiedź wiary
Można pomóc w decyzji takim rodzicom, wahającym się czy chrzcić szybko po urodzeniu, czy zwlekać takim pouczeniem Kościoła: Papież Benedykt XVI w homilii, właśnie w niedzielę Chrztu Pańskiego 2009 roku, powiedział: „… kiedy chrzci się dzieci, jak to czynimy dzisiaj, zgodnie z tradycją chrześcijańską, wprowadzając je w światło Boga i Jego nauczanie, nie jest to aktem przemocy w stosunku do nich, ale obdarzeniem ich bogactwem życia Bożego, w którym jest zakorzeniona prawdziwa wolność dzieci Bożych.” I mówił dalej w tej homilii: „Wy dzisiaj powierzacie swoje dzieci dobroci Boga, który jest potęgą światła i miłości, a one, nawet wśród życiowych trudności, nigdy nie będą się czuły opuszczone, jeżeli pozostaną w jedności z Nim.”
Gdy zna się prawdy katechetyczne Kościoła o wartości chrztu to człowiek biegnie z dzieckiem jak najszybciej do Kościoła by szafarz sakramentu obdarzył tymi Boskimi skarbami ten nasz ludzki skarb, przed chwilą urodzony. Gdy jednak jest się daleko od Kościoła, wiary i Boga, to zaczyna się pseudofilozofia, ideologia, pseudo socjologia, pseudo prawa dziecka. Tych dotkniętych skrajnym liberalizmem, źle rozumianą wolnością, która obraca się w krzywdę własnego dziecka, można zapytać i tak: „umiecie bez pytania się dziecka, samodzielne wybierać dla niego najlepsze odżywki, ubranka, zabawki, najlepsze żłobki, przedszkola, a potem szkoły, czemu zwlekacie z takim dobrem, jakim jest zjednoczenie swego dziecka z Chrystusem, obdarzenie go życiem Bożym, wreszcie «Photismos» — oświeceniem.
Szybko po urodzeniu wyprowadzajcie swe maleństwa z mroków grzechu pierworodnego. I niech to światło Boże, światło Chrystusa, symbolizowane świecą chrzcielną, opromienia ich dusze i całe życie.
Ks. Zbigniew Pałys MS
proboszcz